Ervaringen

Afgelopen oktober startte er via het NTFU de Start2Bike moutainbike-trainingen. Voor Suus het uitgelezen moment om te ervaren of ze met moutainbiken verder wil of het bij wielrennen houdt in de winter. Na twee trainingen bleek ze het zo leuk te vinden dat ze een eigen full suspension mountainbike aanschafte en het hele jaar door zal gaan moutainbiken.

Vorig jaar heb ik een aantal keer de mountainbike van mijn broer geleend om eens te proberen of ik mountainbiken (mtb-en) leuk zou vinden. Met mijn toenmalige vriend trok ik erop uit om in Noordwijkerhout, Schoorl en de Drunense duinen routes te rijden. Dit ging best aardig, maar ik had niet echt het gevoel goed controle te hebben over de fiets op routes. Ik ontwikkelde een angst om door blubber en zand te rijden en wortels brrrrr ook dat werd mijn vijand. “Vind ik dit nou echt leuk?” vroeg ik mezelf meerdere malen af. Toch zette ik door en reed twee keer een tocht van 35 km. Het fietsen in de natuur, zoals in de bossen en tussen heide vond ik fantastisch omdat ik echt een (natuur)buitenmens ben. Afgelopen augustus ging het op een route in Zoetermeer mis. Een stijle afdaling met gravel met gelijk daarna een korte bocht zorgde ervoor dat ik op een of andere manier over de mountainbike vloog en ongelukkig landde. Gevolg de schrik in mijn lijf en een schouderblessure. “Dit nooit meer!” dacht ik.

Start2Bike

Na een heerlijk seizoen wielrennen zag ik in het blad Fietssport van de NTFU dat er trainingen Start2Bike werden aangeboden waar je voor een klein bedrag aan kon deelnemen. Dit triggerde mij om het toch nog eens te proberen, want dat in die natuur fietsen an sich vond ik echt heerlijk, alleen durfde ik niet meer. Een cursus techniek, of nog beter training, op de mtb leek mij perfect om te kijken of ik de lol van het mtb-en zou kunnen vinden.

De trainingen worden op verschillende lokaties in het land aangeboden en ik koos ervoor om deze te volgen bij Capricorn MTB in Den Haag. Hun website bekijkende springt vooral de tekst mtb-en met meer gemak en fun in het oog. Verder klikkend op de website zag ik foto’s van moutainbikers die jumps doen en mooi in de bochten hangen met hun bike. “Wow dat is zo gaaf” en hoewel dit voor mij waarschijnlijk onhaalbaar zal zijn straalt er een enorme professionaliteit en plezier vanuit. Voor mij was dit doorslaggevend en ik meldde me aan.

Top docent en crew

De eerste zondagse training maak ik kennis met docent Niek Dijkhuis en zijn crew. Niek, inmiddels 70 jaar (hoe stoer is dat!), is een man met veel ervaring in het lesgeven merk ik al snel en zijn aanwezige crew vult precies aan daar waar nodig. Ze spelen als een team in op elkaar en het plezier straalt van allen af. Deze winter-editie van Start2Bike zijn we met een klein clubje deelnemers. Ik vind dat niet zo heel erg, omdat er dan meer persoonlijk aandacht is voor de uitvoering van de oefeningen. Ik ben nogal leergierig en wil het graag snel onder de knie krijgen. Alvorens we beginnen worden de mtb’s gecontroleerd op veiligheid (zit alles vast, wat vast moet zitten etc…) en wordt er verteld waar we steeds op moeten letten alvorens te starten met het mtb-en. Naast de aandachtspunten met betrekking tot de fiets wordt ook gekeken of de helm goed op het hoofd zit en of we zonder klikpedalen (en dus met flat-pedals) rijden. Ervaring leert, aldus Niek, dat dit veiliger is, zeker bij de trainingen en ook na de trainingen blijken flat-pedals mijn favoriet te worden (daarover meer in een vervolg-artikel). Na nog wat theorie, springen we op de fiets en doen we al rijdend op de fiets een warming-up. We duwen de fiets links en rechts van ons af, iets wat in de tweede training enorm van pas komt voor het rijden van bochten en gaan van voor naar achteren ten op zichte van het zadel. Zo raken we al wat gewend aan het bewegen op de fiets. Zoals Niek zegt: “Mtb-en is zo min mogelijk zitten op je zadel in tegenstelling tot racefietsen!” Goed en al opgewarmd gaan we oefenen met het remmen en schakelen. De basis van het mtb-en. Het leukst vind ik het met wat snelheid leren veilig te remmen, dit geeft gevoel van controle over de fiets. We proberen flink te remmen met alleen de achterrem en daarna alleen de voorrem, met daarbij de juiste beweging naar achter het zadel makende met je lichaam(sgewicht). Om het nog spannender te maken zoeken we een stukje op waar er wat losse bladeren en grind ligt. We oefenen omstebeurt en het gaat me steeds beter af. Ik voel nu al wat onzekerheid weg ebben, omdat ik merk wat de fiets doet bij dit remmen en het effect van de juiste techniek middels het verplaatsen van mijn lichaam achter het zadel. De tijd vliegt voorbij en tot slot rijden we een stukje van het Uithof-parcours om de technieken te oefenen. Niek sluit af door te vragen wat we van de eerste training vonden. Nou ik kan je zeggen ik vond het top!

Rubberen varkens en wipwap

In de vervolg trainingen, op de zondagen, gaan we onder andere aan de slag met de technieken voor het klimmen, het dalen, het balanceren op de fiets (surplace), het rijden van mooie en goede bochten en het nemen van obstakels (beginnend over rubberen varkens 🙂 gevolgd door het trotseren van stapels pallets en tot slot het rijden over een wipwap). Ik geniet van elke training en beleef enorm veel plezier aan het proberen zo mooi mogelijk te rijden van een parcours. Dit is duidelijk anders mtb-en dan het mtb-en dat ik vorig jaar deed. Dat was vooral zo hard mogelijk door een parcours racen en hopen dat dit zonder kleerscheuren ging. Het putte me uit, was afzien en eigenlijk vond ik het dood eng en niks aan. Het ‘echte’ mtb-en wat ik nu leer is echt genieten geblazen. Het herinnert me aan mijn tienerjaren toen ik met mijn citybike, onbevangen, trapjes afreed en een beetje stoer aanklooide met die fiets. Ik vond het leuk om daarmee ’te spelen’. Niek en zijn crew zijn zo ervaren en bedreven in deze vorm van mtb-en dat het enorm aanstekelijk werkt. Echt iedereen van de groep raakt enthousiast en we worden als groep ook hechter, er is een klik. Als de laatste training erop zit vinden we dit allen meer dan jammer. Er staat nog een gezamenlijke rit over het parcour van de Loonse en Drunense duinen op het programma. Dit blijkt de ultieme afsluiter om al het geleerde in één rit uit te proberen. Het is een top dag en we besluiten unaniem om allemaal de vervolg training, flow-riding, te gaan doen (daarover meer in een vervolg artikel). We zijn verslaafd, aan een hele gezonde en leuke verslaving.

Inmiddels heb ik zoveel plezier gekregen in het mtb-en op deze wijze dat ik een full-suspension mtb heb gekocht, waar ik de flow-riding training mee ben gaan volgen. Het is zo gaaf om, in plaats van snel en raggend een parcours over te vliegen, een parcours zo mooi mogelijk te rijden, met alle obstakels die gebouwd zijn te nemen en te genieten van het moois in de natuur. Deze manier van mtb-en kan ik iedereen aanraden. Het leuke is ook dat het niet uit maakt of je jong of oud bent, ervaren of onervaren.

Wil je ook starten met moutainbiken dan kan je je aanmelden voor de trainingen die starten op 25 maart.